《题姚荃汀侍御八分册后》拼音版

清代沈德潜

yáoquántīngshìfēnhòu--shěnqián

hàntángfēnfēnèrhànshàngzhuōtángduānyánmiànbiànhuànshénxiàhuòshūyùnxián

hòurénzhuīlièxíngshìmànshízhēngháoxiānxiǎozhuānzhǎnghuàjièyuècháoyànhán

xiānshēngróngtáohàntángéxīng宿néngbāohánhóngdōushíjīngzhàngrénxíngtàishānfēngchánxiāngcāndiàn

zhāngángcuìxiàngwěilièjiànchōuxiànghánmángxiānshàngxiàchéngmiǎoshīdànshūtáoqián

xúnxíngsānháohéng使shǐshùguīxiánxíngxíngqiězhǐgōnghuīhànchuítóngchān

wēimíngshuāngqīngqiúzhézhìwényuàngōngnéngjiānshēngshìchěngyánxiànxīnsuǒxiān

yuè退tuìsānshězhuījīngfāndāngjīnhǎoshìzhěshuíwèizhàohánguōrán

zhūjiānháihǎoshényīngyǒuguāngyànténgdōngnán

沈德潜简介

唐代·沈德潜的简介

沈德潜

沈德潜(1673~1769 )字确士,号归愚,长洲(今江苏苏州)人,清代诗人。乾隆元年(1736)荐举博学鸿词科,乾隆四年(1739)成进士,曾任内阁学士兼礼部侍郎。为叶燮门人,论诗主格调,提倡温柔敦厚之诗教。其诗多歌功颂德之作,但少数篇章对民间疾苦有所反映。所著有《沈归愚诗文全集》。又选有《古诗源》、《唐诗别裁》、《明诗别裁》、《清诗别裁》等,流传颇广。

...〔 ► 沈德潜的诗(42篇)