《由大观亭历观音阁仙释二院并胜因得纵览江上》拼音版

明代蔡羽

yóuguāntíngguānyīnxiānshìèryuànbìngshèngyīnzònglǎnjiāngshàng--cài

zhūlánkòngdàiqīngyānfēngchūdānfēngdiān

dōngfānglíngduó西fāngqìngqīngxiádànzhàohéngjiāngtiān

nángāoběiqúnfēngbēnzǒulóng

qiānxúnshíliánkōngláiduànchùcéngjīnglíng

tiānchíkuòtāngzhǎngqiūhóngwànhéngcāngmáng

zhōuwěiguàjīnliánhuányuānyāngfēichūjiānjiāshuāng

xúnyángcháoyǒubáizàichùhuíwàngtiānyànnánxiángyòu西zhù

fānyuǎnyìngqīngkōnglái绿shùhéngfēnbànjiāng

zhòngshāànshùzhāngjīngèhéngxiéshī

hǎiyuèyuánshāshēngzhūzisuícháolái

cányángshàngxuánxiānlíntái

xiānjiāyáocǎojiǔyuèhányuǎngōngshíshàngsānhuākāi

yànzitóuyǐnniúǒulái使shǐshìréncāi

qīngshānduìjiǔshuíwèizhǔwéiyǒuxiāoshēngwǎnāi

蔡羽简介

唐代·蔡羽的简介

(?—1541) 明苏州府吴县人,字九逵,以居洞庭西山,称林屋山人,又称左虚子。乡试十四次皆落第,由国子生授南京翰林孔目。好古文,师法先秦、两汉,自视甚高,所作洞庭诸记,欲与柳宗元争胜。有《林屋集》、《南馆集》。

...〔 ► 蔡羽的诗(111篇)